متولدین هر ماه وقتی مشکل دارن چیکار میکنن
فروردین ماهی: تظاهر میکنه خوبه و کمک نمیخواد. ولی از درون داره به سه قسمت مساوی نصف میشه. حاجی یه کمکی بگیری هم چیزی نمیشه ها؟
اردیبهشت ماهی: خودشو با چص ترین چیزای ممکن سرگرم میکنه و حواسشو پرت میکنه. حاجی برو مشکلتو حل کن. چرا خودتو حل میکنی.
خردادی: آهنگ آهنگ آهنگ. یا نتفلیکس و لش کردن هم خوب بنظر میاد. این داوشمونم از مشکلات فراریه.
تیرماهی: گریه میکنه. ولی مسلما تو قرار نیست گریه هاشو ببینی. فقط بشین ببین اون چجوری از پس همه چی برمیاد.
مردادی: مدیتیشن. راستش خیلیم بلد نیست مدیتیشنو. فقط دید ضایع ست کاری نکنه، گفت یه حرکتی بزنه.
شهریورماهی: مشکل چیه؟ همونی که من باهاش صبح چایی میخورم و شبا هم با اورثینک بهش میخوابم؟ ما خیلی وقته هم خونه ایم اصن.
مهرماهی: دهن همه ی دور و بریاش و همینطور خودش سرویسه. انقد میره از همه میپرسه چیکار کنم؟ گوز کنم؟ اِل کنم؟
آبان ماهی: میخوابه. اینجوریه که “بیا ایگنورش کنیم خودش میره پی کارش.” یه بار حلش کن و خوشحال باش. نه اینکه فرار کنی و هیچوقت خوشحال نباشی.
آذرماهی: یه استراحتی میکنه و منتظر منبع الهام دوباره میمونه. این داوشمون ازوناست که منتظره یچی از آسمون و هوا اینا بیاد نجاتش بده. اسطوره ی فرار از مشکلات.
دی ماهی: مرگ یک بار شیون یک بار. آستین بالا میزنه و جوری تا ناموس حلش میکنه که مشکلات قبل از این سوتفاهم باشه. مهم نیست چقدر طول بکشه حتی. اون داره میتونه.
بهمن: از مشکل نمیشه فرار کرد. باید حلش کنه. نمیدونه چجوری. فقط انقد واسش فکر میکنه تا بهتر شه اوضاع. نرمالمونه ایشون.
اسفندماهی: غش میکنه. کلی هم غصه با شام و ناهار اینا میخوره. ازونا که از صورتش قشنگ میخونی که “زندگیم ریده ست. بیا هِلپم کن.”
